निशानामा निमुखा

एक्लैको ज्याला मजदूरीले २ सन्तान र एक जड्याहा श्रीमान पाल्न धौधौ भइराखेका बेला बुटवल नगरपालिका १३ की शकुन्तला विक सामु कसैले कुवेत लगिदिने सपना बोकेर पुग्यो । सपना देखाउने दलालले उनलाई लगातार तीन हप्तासम्म पच्छ्याउँदै विभिन्न आश्वासन देखाएपछि अन्तत: उनी राजी भइन् । उक्त दलालले भन्ने गरेको शकुन्तला सम्झिन्छिन्, “यहाँ गर्ने दु:ख विदेशमा गर्‍यौ भने त तिम्ले तेब्बर बढि पैसा आरामले कमाउँछ्यौ ।” हुन पनि हो, उनले सोचिन्, “यहाँ बसेर नै के पो सुख छ र, त्यहाँ गए नर्क नै भएपनि यहाँभन्दा त बेसै होला ।” त्यस्तो विशेष सीप र शैक्षिक योग्यता केही नभएकी उनलाई मासिक २८ हजार तलब पाइने भन्दै कुवेत पुगिन् । तर कुवेत ‘यहाँभन्दा कठिन नर्क’ बन्यो शकुन्तलाका लागि । शरिरले थेग्नेभन्दा बढि काम र मालिकको यौनतृप्तीको शिकार बनिन् । अन्तत: काम गर्न नसक्ने भन्दै घर फिर्नुपर्‍यो ।

रूपन्देहीकै दयानगरकी माया शर्मा भने बुटवलका स्थानिय दलाल दीपेश क्षेत्रीमार्फत साउदी अरबको रियाद शहरमा २ बर्ष काम गरेता घर फर्कंदा रित्तो हात भइन् । सामान्य साक्षर मायाको तलब घर पठाइदिएको भन्दै घरमालिक आफैंले राखेपछि उनको यस्तो हविगत भएको हो । उनको तलब मासिक नेपाली झन्डै ३२ हजार रुपयाँ भनिएको थियो जसको मुखै हेर्न पाइनन् मायाले ।

शाकुन्तला र मायाको हविगत झेल्ने महिलाहरु अहिले थुप्रै छन् । वैदेशिक रोजगारलाई प्रयोग गरेर यसरी अनुचित फाइदा उठाउने दलालहरुको अहिले देशभर ठूलो सञ्जाल विस्तार छ । तर यसमा मध्यमवर्गिय व्यक्तिहरु विस्तारै सचेत हुन थालेपछि दलालहरुको निशाना आर्थिक र सामाजिक रुपले कमजोर अवस्थामा रहेका महिलाहरुमाथि पर्न थालेको छ । जसले उनीहरुको आर्थिक अवस्था सुधार्न त परै जाओस् झन् बढि मर्कामा पारेको छ । पैसा कमाउने आशामा विदेश पुगेका थुप्रैको फर्कंदा उल्टो ऋण चुलिएको छ । दलालहरु मोटाउँदै छन् भने महिलाहरु उनीहरुको निशानाका शिकार बनेका छन् ।

गरिबीमाथि खेलिराखेका दलालहरुका लागि अहिले महिलाको कोमलता र अज्ञानता सबैभन्दा बढि फाइदाकर बनेको छ । आफ्नो घरमा राम्ररी पालिन नसकेपछि घर झापाको दमकबाट मावली विर्तामोड पुगेकी रीता नेपाली, २३, उता झन् चर्को अभाव झेलिन् जसलाई देखिराखेकी स्थानिय दलाल सुधा राईले फाइदा उठाइन् । वैशालु उमेरमा अभावका थाक बोकर बाँचिराखीकी रीताको लागि सुधाले बाँडेको आश्वासनले सहजै काम गर्‍यो । रीता साउदी त पुगिन् तर अहिले उनी के गर्दैछिन् पत्तो नभएको डेढ बर्ष भइसक्यो । एक बर्षअघि भएको पछिल्लो फोनमा रीताले आमालाई भनेकी थिइन्, “म अपराधीको फन्दामा परें ।”