दोस्रो जन्मदिनमा प्रसिद्धिलाई चिठी

प्रिय प्रसिद्धि, 

ह्यापी बर्थ डे । आज तिमी २ बर्षकी भयौ । तिम्रा लागि (र, हाम्रो लागि पनि) जसरी पहिलो बर्ष निकै रोचक भए, दोस्रो बर्ष उत्तिकै रोमाञ्चक पनि । केही हप्ता अघिमात्र तिम्रो बुवाममीसाथ हामी मनकामना, सौराहाहुँदै बुटवलसम्म सँगै घुमेर फर्केका थियौं । तिमी यसरी हिंड्न र बोल्न जानेपछि तिमीसँग गरेको त्यो मेरो पहिलो लामो भ्रमण थियो । त्यो मेरा लागि कम्ता रमाइलो भएन । हामी सँगै हात्ति चढ्यौं, डुङ्गामा सयर गर्दै राप्ती नदिमा गोहीहरु गन्यौं । ति ठाउँहरु त म पहिले पनि घुमिसकेकै हुन् तर तिमीसँगको यात्राले पुरानै र सामान्य ठाउँ भए पनि यात्रा निकै अविश्मरणिय बन्न पुगे ।

दोस्रो बर्षमा तिमी यसपटक स्कुल पनि गयौ । थाहा छ प्रसिद्धि, तिमी भर्ना भएको पहिलो स्कुल देशकै ठूलो अफिस सिंहदरवारभित्र थियो । तर जाडो याम शुरु भएपछि चिसोले भेट्ला भनेर पछि तिम्लाई घरमै राखियो । तिमी ममी–पापासँगै जाडोयाममा सिरक ओडेर पढ्न खोज्थ्यौ । तिम्रो लागि भनेर पापाले एउटा छुट्टै कपी–कलम छुट्याइदिनु भएको छ जसमा तिमी आफ्नै पाराले लेख्न थाल्यौ । हुन त तिमी अझै अक्षर लेख्न सक्ने त भएकी छैनौं तर तिम्ले त्यतिधेरै उत्साह र लगनशीलता देखाएर कोर्ने सिधा–बाड्गे धर्काहरु मलाई कुनै ठूलै चित्रकारले बनाएको विश्वप्रसिद्धि चित्रझैं लाग्थे ।

त्यसै त औधी राम्री तिमी, अहिले हिंड्न र बोल्न सक्ने भएपछि तिम्रो सुन्दरता झन् बढि खुलेको छ । हिंड्न सक्ने भएकै कारण आजकल म तिम्रो घरमा आउँदा झ्यालको पर्दा, सिरक भित्र र ढोकाको कुनामा लुकेर ‘चोर पत्ता लगाउ’ खेल्न सम्भव भइसकेको छ । तिमीमा आफ्नो र अरु छुट्याउने विचित्रको शक्ति छ । तिमीले मलाई मात्र ‘मामाजी’ भनेर सम्बोधन गर्छौ भने तिम्लाई भान्जी भने अरुलाई ‘मामा’ मात्र । तिम्ले अहिले पापा, ममी, सानोपापा, सानोमामु, मेरो र भाईबहिनीहरुको पूरा नाम जानीसकेकी छ्यौं । पापा र ममीको मोवाइल नम्बर तिमी सिक्न खोज्दै छ्यौ, सायद अबको एक–दुई महिनाभित्रै जान्नेछ्यौ । तिमीलाई अहिले पापाको अफिसको नाम र पद सजिलै भन्न आउँछ । ‘ताराबाजी लैलै’, ‘इक्कल–दुक्कल तिक्कल चार’, ‘जोनी जोनी एस पापा’, ‘चि..मुसी..ची’ जस्ता थुप्रै गीत गाउन जानिसकेकी छौ । अझ तिम्लाई अलिअलि हिन्दी र नेपाली फिल्मका गीत पनि आउन थालिसकेको छ । ‘ओलाला ओलाला’, ‘सिम्पल सिम्पल’ तिम्लाई राम्ररी गाउन आउने गीतहरु हुन् । पछिल्लो तीजमा तिमी हामीसँग यती राम्ररी नाच्यौ, हामी सबै छक्कै पर्नेगरी । तिम्रो फोटो त यसपटक पत्रिकामा पनि छाप्पिसक्यो । नागरिक दैनिकले तिम्लाई जन्मदिनको शुभकामना भनेर लेख्यो । तिमी चौधरी ग्रुप, सानेपा पुगेर उसले दिने उपहार एक कार्टुन वाईवाई पनि लिग्यौ । 

मैले तिम्लाई अघिल्लै बर्ष लेखेको चिठीमै भनिसकेको छु कि तिमी साधारण मान्छे होइनौ । कारण, तिमीमा सानैदेखि विचित्रका गुणहरु देखिएका थिए । तिम्रा दाँतहरु छिट्टै आए, अरुभन्दा छिट्टै तिमी हिंडडुल गर्न र बोल्न सक्ने भयौ । तिमीमा कसैले खाने कुरा लैदिंदा समेत बाँडेर खाने बानी परिसकेको छ, फोहोरहरु डस्टविनमा लगेर मात्र फ्यांक्छ्यौ, तिमी डाइनिङमा बस्दा समेत ममीलाई सहयोग पु¥याउँ भन्दै दाल/तरकारी हाम्रो थालमा राख्दिन खोज्छ्यौ (भलै त्यसक्रममा धेरै बाहिर पोखिन्छ) । तिम्रो उमेरमा यस्ता गुण कमैमा देखिन्छ । गौतम बुद्धमा समेत सानैमा थुप्रै यस्ता गुणहरु देखिएका थिए रे, तिमीमा जस्तै ।  

तिमी जन्मेपछि देशमा अहिले ४ वटा प्रधानमन्त्री फेरिइसके । देशमा नयाँ संविधान बनाउने भनेर बसेकाहरु काम भन्दा कुरा बढि गरिराखेका छन् । तिमी जन्मेको देश यस्तो हो जहाँ सत्ता र शक्तिमा धेरैजसो ‘चोर–फटाहा’ मात्र छन् जसले देशलाई खत्तम पारिराखेका छन् । कारण, उनीहरु अज्ञानी छन् । एकदिन मर्नुपर्छ भन्ने कसैले सोच्दैनन् । उनीहरुले संसारलाई हेर्ने दृष्टिकोण नै निकै सानो छ । तर तिमी ठूलो भएपछि उनीहरुजस्तो हुनेछैनौं । यति ठूलो ब्रहमाण्डका एउटा पात्र हामीले संसारलाई हेर्ने दृष्टिकोण समेत निकै ठूलो हुनुपर्छ । 

सायद, यो बर्षदेखि तिमी स्कुल जानेछ्यौ जुन तिम्रो दोस्रो घर बन्नेछ । मेरो ईश्वरसँग प्रार्थना छ, तिम्रो स्कुल जीवन रमाइलो होस जहाँ तिमी बोझले होइन रहरले जानेछ्यौ । 

जन्मदिनको पूनः एकपटक शुभकामना 

उहि तिम्रो 

मामाजी